เรื่องเล่าเส้นทางพระโพธิสัตว์ ตอนที่1

ช่วยแชร์ให้เพื่อน... เป็นธรรรมะทาน

พระโพธิสัตว์ คือผู้ตั้งความปรารถนาจะบรรลุอภิเษกสัมมาสัมโพธิญาณ เป็นองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์ใดพระองค์หนึ่งในกาลข้างหน้า ระหว่างการเวียนว่ายตายเกิดเพื่อสร้างบารมี ท่านทั้งหลายเหล่านั้นจะถูกเรียกว่าพระโพธิสัตว์…

จริยาของพระโพธิสัตว์ คือเป็นผู้เสียสละในทุกรูปแบบ ยอมทนทุกข์ทุกประการเพื่อความสุขของผู้อื่น ถึงขนาดสละเลือดเนื้อและชีวิตก็ยินดีและเต็มใจ จะตัดแขนตัดขา เชือดเนื้อตัวเองก็สละได้ จุดหมายคือเพื่อบรรลุพระโพธิญาณ จะได้ขนถ่ายสัตว์โลกข้ามวัฏสงสาร…

เมื่อเกิดมาในโลก ไม่ว่าจะเป็นคนหรือเป็นสัตว์ก็ตาม ท่านทั้งหลายเหล่านี้มักจะเป็นผู้นำเสมอ จะนำหมู่คณะสร้างสมบารมีด้วยการสร้างผลงานอันยิ่งใหญ่ เป็นที่ประจักษ์ตาทั้งด้านรูปธรรมนามธรรม เป็นที่กล่าวขวัญเลื่องลือไปตราบนานเท่านาน…
เจ้าแม่กวนอิม เป็นพระโพธิสัตว์ที่มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักกันมากที่สุดพระองค์หนึ่ง
ประเทศพม่าเป็นดินแดนพระพุทธศาสนา มีปูชนียสถานและปูชนียวัตถุสำคัญอยู่มากมาย จนอาตมากล้าลงความเห็นว่า ดินแดนแห่งลุ่มน้ำอิระวดีของมหาอาณาจักรพุกามนั้น เป็นดินแดนของบรรดาพระโพธิสัตว์ที่เกิดมาเพื่อสร้างบารมีโดยแท้…แม้จะเข้าประเทศพม่าปีละหลายครั้ง แต่ทุกครั้งอาตมาต่างรู้สึกเหมือนได้กลับบ้านเก่าที่คุ้นเคย ครั้งนี้ก็เช่นกันที่อาตมาได้นัดหมายท่านนาวิน (พระนาวิน สจฺจญาโณ) พระสหายผู้เป็นเจ้าอาวาสวัดหนองบัว ให้เป็นผู้นำทางไปนมัสการปูชนียสถานและปูชนียวัตถุสำคัญในประเทศพม่าอีกครั้งหนึ่ง…

ครั้งนี้มีผู้ติดตามคือท่านชา (พระปรีชา จิรนาโค) ท่านป๊อป (พระกิตติพงษ์ ปญฺญาสาโร) ท่านตู่ (พระชาญชัย จารุธมฺโม) และทิดจิตร (จิตติพัฒน์ เอี่ยมโอด) รวม ๕ รูป กับอีก ๑ คน…

ท่านนาวินไปรับอาตมาที่ศูนย์ปฏิบัติธรรมเกาะพระฤๅษี อาตมามอบชุดเครื่องเสียงราคาหลายหมื่นบาท ให้ท่านไปใช้ที่วัดหนองบัว พร้อมเครื่องตัดหญ้าแบบสะพายหลัง และข้าวของเครื่องใช้อื่น ๆ อีกมาก เรียกว่ามาครั้งใดก็ขนจนเบื่อไปเอง…ฉันเพลแล้วเสี่ยแสง (แสงชัย เพชรชื่นสกุล) ขับคุณทัดเทพพาหนะคันเก่งของศูนย์ นำพวกเราไปหาซื้อข้าวของจำเป็นในตลาดทองผาภูมิ จากนั้นไปรับทิดจิตรที่บ้าน ตรงไปยังด่านเจดีย์สามองค์ ทำหนังสือขอผ่านแดน…
ด่านพระเจดีย์สามองค์ ที่เห็นหลังคาขึ้นสนิมคือจุดที่ต้องไปขอทำใบอนุญาตผ่านแดนพม่าเพิ่งยกกองทัพประชิดชายแดนเพื่อกวาดล้างกะเหรี่ยง จึงมีการเข้มงวดในการขอผ่านด่านมากขึ้น แต่ก็ไม่นับว่าเป็นปัญหา พวกเรามาที่ตลาดสินค้าปลอดภาษีก่อน เพื่อแลกเงินพม่า และหาซื้อรองเท้าแบบพม่ามาเปลี่ยนคู่เก่าของตน…อาตมาซื้อลูกประคำไม้ประดู่ ๒,๐๐๐ พวง จากร้านเจ้าประจำ ทำเอากระเป๋าเบาโหวงไปเลย และรวบรวมเงินจากทุกคนมาแลกเป็นเงินพม่า อัตราแลกเปลี่ยนวันนี้ ๑ บาท ต่อ ๙.๒๐ จั๊ต แต่ของเราแลกเป็นจำนวนมากได้ ๙.๒๕ จั๊ต ต่อ ๑ บาท ส่วนรองเท้าไม่มีขนาดที่พอจะใส่ได้…รูป

เสร็จแล้วไปพักที่วัดตองไวท่านอาจารย์สุมังคะละต้อนรับด้วยความยินดี ให้คณะของเราพักที่กุฏิเจ้าอาวาส ซึ่งท่านยกให้ทั้งหลัง อาตมาช่วยเหลือวัดตองไวมาหลายปี มาถึงทีไรอยู่สบายฉันสบายทุกที…

ทุกคนลงขันสำหรับงานนี้คนละ ๕๐,๐๐๐ จั๊ต เพื่อเป็นค่าพาหนะ ค่าอาหาร ค่าที่พัก ฯลฯ โดยให้อาตมาเป็นผู้ถือเงิน ท่านอังกุระพระสหายอีกรูปบอกว่า พม่าออกธนบัตรใบละพันจั๊ตแล้ว แต่ยังมาไม่ถึงที่นี่ ทุกคนจึงพกเงินย่ามโป่งไปตาม ๆ กัน…


พระเจดีย์ที่ท่านนันทะมาลาสร้างไว้บนยอดเขาวัดตองไว
บนเขาหลังวัดมีการสร้างเจดีย์โดยท่านนันทะมาลา ซึ่งมาทำแบบไม่บอกไม่กล่าวเจ้าถิ่นเลย เปิดเครื่องเสียงดังลั่นไปหมด อาตมาฟังดูก็เพลินดี ขณะที่ท่านนาวินออกไปทำใบอนุญาตเข้าเมืองชั้นในของพม่า และติดต่อรถที่จะเป็นพาหนะของเรา…

อาตมาไปสรงน้ำ มีโยมวัดคอยซักผ้าอาบให้ เป็นพระเถระก็สบายแบบนี้เอง กลับขึ้นกุฏิ ท่านวิสาระกำลังสอนภาษาพม่าให้ท่านป๊อปกับท่านตู่ ใช้ทั้งภาษาไทย ภาษาอังกฤษ ภาษาพม่า ฟังรู้บ้างไม่รู้บ้าง ฮากันกลิ้งเมื่อออกเสียงผิด…

นายรินเจ้าของรถชาวบ้านสองแคว ตามท่านนาวินกลับมาด้วย เพื่อตกลงกับอาตมาเรื่องค่ารถ เขาขอสี่พันบาท อาตมาต่อรองเหลือสามพันเขาไม่ยอม อาตมาจึงขอเปลี่ยนเป็นสามหมื่นจั๊ต พ่อเจ้าประคุณขอไปปรึกษาทางบ้านดูก่อน ถ้ากลับมาแปลว่าไม่ตกลง ต้องคุยกันใหม่ ถ้าไม่มาก็คือตกลงว่าพรุ่งนี้ไปด้วยกัน…
เงินพม่าใบละ ๒๐๐ จั๊ต
ท่านชาถวายเงินช่วยทำบุญระหว่างการเดินทาง ๑,๐๖๕ จั๊ต ส่วนอาตมาควักค่าฟิล์มจากท่านตู่มา ๑,๐๐๐ จั๊ต คำนวณค่ารถ – ค่าอาหารแล้ว ถ้าไป ๒๐ วัน จะพอแบบเฉียดฉิว คิดแล้วเสียวไส้ ถ้าฉุกเฉินขึ้นมา ท่านนาวินเดือดร้อนแน่..!
เงินพม่าใบละ ๕๐๐ จั๊ต
สวดมนต์ทำวัตรเย็น อุทิศส่วนกุศลเรียบร้อยแล้ว มีพระไทยชื่อท่านโต้ยมาคุยด้วย ท่านบรรเลงน้ำไหลไฟดับ แต่ค่อนข้างจะเพ้อเจ้อ พยายามจะขอพ่วงไปกับคณะของเราด้วย อาตมาต้องบอกความจริงว่า ถ้าไปด้วยต้องพร้อมที่จะติดคุก ท่านเลยเปิดแน่บ..!

ที่มาจากเว็บไซร์วัดท่าขนุน ตอนเส้นทางพระโพธิสัตว์
https://www.watthakhanun.com/webboard/showthread.php?t=2605

  • Related Posts

    เรื่องเล่าเส้นทางพระโพธิสัตว์ ตอนที่6

    ช่วยแชร์ให้เพื่อน... เป็นธรรรมะทาน

    ช่วยแชร์ให้เพื่อน… เป็นธรรรม…

    อ่านเพิ่มเติม

    เรื่องเล่าเส้นทางพระโพธิสัตว์ ตอนที่5

    ช่วยแชร์ให้เพื่อน... เป็นธรรรมะทาน

    ช่วยแชร์ให้เพื่อน… เป็นธรรรม…

    อ่านเพิ่มเติม

    ใส่ความเห็น

    อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *